`Φεύγω. Δεν αντέχω άλλο. Πίστευα πως είμαι μοναδική για σένα, όπως είσαι εσύ για μένα. Καλύτερα να μείνω με τις αναμνήσεις, παρά να ζω στο περιθώριο των ερωτικών σου επιλογών μαραζώνοντας μέσα στις υποψίες. Όσο κι αν μου ορκίζεσαι, δεν θ` αργήσεις να επαναλάβεις τα ίδια. Και δεν αντέχω πια. Σου το ορκίζομαι, δεν μπορώ να σε μοιράζομαι με όποια καινούργια κουνιστή βρεθεί στον δρόμο σου. Αν είχαμε ένα παιδί, μπορεί να ήμασταν διαφορετικά. Αλλά `ο γιος του Αρχάγγελου` δεν ήρθε ποτέ σε μας. Γιατί δεν τον θέλαμε. Έτσι δεν είναι; Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα. Σε βεβαιώνω. Η ζωή τραβάει τον δρόμο της. Η μοίρα του καθενός είναι προκαθορισμένη.
Μπορεί να ξανασυναντηθούμε σε μιαν άλλη διάσταση, όπου δεν γίνονται ανατροπές. Μπορεί. Ζήσε τη ζωή σου, όπως κι όπου σε πάει. Δεν νομίζω πως θα σου λείψω. Βρίσκεις εύκολα παρηγοριά, αγάπη μου, αλλά κι αν το θελήσεις, σε βεβαιώνω δεν θα με βρεις. Δεν αντέχω άλλη διάψευση, άλλον εμπαιγμό αισθημάτων. Εύχομαι να σταδιοδρομήσεις κάποτε σε μια σχέση. Σε φιλώ. Σ` αγαπώ. Θα σ` αγαπώ πάντα. Μένω σ` αυτά εδώ`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]