Υπάρχει γουρουνάκι που να μην καταβροχθίζει τα πάντα, να μην κυλιέται στη λάσπη βγάζοντας `όινκ - όινκ` ενθουσιασμού; Ναι, υπάρχει ένα. . . Ο Γουτσουγούτσου θα ήθελε να απολαύσει αυτές τις απλές χαρές, συντροφιά με τα υπόλοιπα γουρουνάκια της φάρμας. Όμως εκείνα δεν τον κάνουν παρέα, γιατί είναι λεπτούλης και μικροκαμωμένος. Παρ` όλες τις προσπάθειές του, ο Γουτσουγούτσου μένει μόνος και παραπονεμένος. Ώσπου μια μέρα. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]