Ο Πωλ Γκωγκέν, ο δαιμονισμένος που παράτησε μια ήρεμη οικογενειακή ζωή και μια κοινωνική θέση «για να ζωγραφίζει και μόνο», δε θα `βρισκε ιδανικότερο βιογράφο από τον Σώμερσετ Μωμ. Ένα μεγάλο λογοτέχνη που μας σκιαγραφεί πώς μεταστράφηκε ο άνθρωπος Γκωγκέν σε αλήτη του Παρισιού, σε θηρίο σ` όλη την υπόλοιπη ζωή του για να στέκει μπροστά στο καβαλέτο και ν` αποθέτει με τα πινέλα του, σοβαρός και σιωπηλός, τα χρώματα που βγάζει από μέσα του. Να ζωγραφίζει ό,τι αυτός βλέπει: αυτός, ο αλύγιστος, ο φανατικός, ο ρομαντικός και συνάμα σαρκαστής, ο κολασμένος των πάντων. Αυτός που ήταν έτοιμος να πεθάνει αρκεί. . . να ικανοποιήσει το πάθος του, να ζωγραφίσει. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]