(. . .) Να μάθουν περισσότερα για τους γιατρούς. Να μάθουν πως υπάρχουν Γιατροί που βρίσκονται έξω από τα «χαρακώματα» και τη σχετική ασφάλεια που αυτά προσφέρουν, χωρίς τη μηχανική βοήθεια στα Κέντρα, αυτή την πολύ σημαντική, αλλά απρόσωπη ασπίδα της εποχής μας. Σε μέρη απομονωμένα, σε άγονα νησιά, ακριτικά χωριά. Σε μέρη όπου μαίνονται πόλεμοι και αιματηρές συγκρούσεις. Όπου υπάρχουν πλήγματα από μιαν ανελέητη φύση, σεισμοί, αρρώστιες, ατέλειωτα δεινά. . . Εκεί παλεύουν ηρωικά για να βοηθήσουν, χωρίς κανένα προσωπικό τους συμφέρον οι «Γιατροί χωρίς Σύνορα», οι «Γιατροί του Κόσμου». Κι από άλλες μικρότερες οργανώσεις καθώς και μεμονωμένοι γιατροί-ιεραπόστολοι, διατρέχουν τον βασανισμένο μας πλανήτη από άκρη σε άκρη, προσφέροντας την ιατρική ανθρωπιστική τους προσφορά. Η Τζούλια κι ο Πάνος, οι νεαροί γιατροί, ο γερό-γιατρός θείος Θωμάς είναι τρεις απ’ αυτούς. Ελπίζω να μπόρεσα να τους ζωντανέψω στις σελίδες αυτού του βιβλίου. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]