(. . .) Ο Γιάννης Ρίτσος γνώριζε την πιο ουσιαστική ιδιότητα της ποιητικής τέχνης. Την απελευθερωτική της φόρτιση. Τέχνη και ελευθερία είναι στη συνείδησή του έννοιες αλληλένδετες. Γι` αυτό προσπάθησε να συμβάλει ώστε οι αποδέκτες του έργου του να γίνουν σωστοί και ολοκληρωμένοι πολίτες, που σήμαινε για εκείνον ελεύθεροι άνθρωποι. Φρόντισε το έργο του να είναι το μέσον που θα οδηγήσει τον αναγνώστη - πολίτη σε ψυχική, πνευματική και ηθική άνθηση. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
