Γενεαλογία της ηθικής
Zur Genealogie der Moral (τίτλος πρωτοτύπου)
Μετάφραση: Σαρίκας, Ζήσης
Επιμέλεια κειμένου: Σαρίκας, Ζήσης
Εξαντλημένο
ISBN: 978-960-8480-96-4
Νησίδες, Σκόπελος, 9/2001
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
Γλώσσα πρωτοτύπου: Γερμανική
€ 12.72 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
17 x 24 εκ., 166 σελ.
Περιγραφή

Έργο κεφαλαιώδους σημασίας, η «Γενεαλογία της Ηθικής» (1887) γράφτηκε δύο χρόνια μετά το «Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα» και απέβλεπε να ρίξει περισσότερο φως στις ιδέες που εκφράζονταν στο δημοσιευμένο πριν ένα χρόνο «Πέρα από το καλό και το κακό». Στο «Ecce Homo», ο ίδιος ο Νίτσε συνοψίζει με εξαίρετο τρόπο το περιεχόμενό του: «Οι τρεις πρώτες πραγματείες που αποτελούν τη `Γενεαλογία της Ηθικής ` είναι ίσως το πιο αλλόκοτο πράγμα που γράφτηκε μέχρι σήμερα... Η αλήθεια της πρώτης πραγματείας είναι η ψυχολογία του χριστιανισμού: η γέννηση του χριστιανισμού από το πνεύμα της μνησικακίας, όχι από το `πνεύμα`, όπως πιστεύει ο κόσμος. Ο χριστιανισμός είναι ένα αντικίνημα λόγω της ίδιας του της φύσης, η μεγάλη εξέγερση εναντίον της κυριαρχίας των ευγενών αξιών. Η δεύτερη πραγματεία δίνει την ψυχολογία της ηθικής συνείδησης - που δεν είναι, όπως πιστεύει ο κόσμος, `η φωνή του Θεού μέσα στον άνθρωπο`, είναι το ένστικτο της σκληρότητας που στρέφεται εναντίον του εαυτού του, όταν δεν μπορεί πια να εκφορτιστεί προς τα έξω... Η τρίτη πραγματεία δίνει την απάντηση στο ερώτημα: που οφείλεται η τεράστια δύναμη του ασκητικού ιδεώδους, του ιδεώδους των κληρικών, παρά το ότι είναι το κατ` εξοχήν επιβλαβές ιδεώδες, μια θέληση για τέλος, ένα ιδεώδες της παρακμής».


[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

Σημείωμα του μεταφραστή
Εισαγωγή
ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ
Πρόλογος
Πρώτη πραγματεία: «καλός και άσχημος», «καλός και κακός»
Δεύτερη πραγματεία: «Ενοχή», «άσχημη συνείδηση» και τα συναφή
Τρίτη πραγματεία: Τι σημαίνουν τα ασκητικά ιδεώδη
Χρονολόγιο

Add: 2014-01-01 00:00:00 - Upd: 2021-03-17 18:28:59