Όταν η Νάταλι Λάρραμπι ήταν δέκα χρονών, ο αδερφός της ο Τζίμι σκοτώθηκε σε ατύχημα. Η Νάταλι δε θυμάται καθαρά εκείνη την εποχή. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, η οικογένειά της εξακολουθεί να μην λειτουργεί. Η μητέρα της δουλεύει από το πρωί ως το βράδυ και έχει παραμελήσει τελείως το σπίτι της. Ο πατέρας της κρύβει τη δυστυχία του πίσω από άνοστα αστεία. Και η Νάταλι δεν έχει αντικαταστήσει την Ζέν, την καλύτερή της φίλη, την οποία εγκατέλειψε την εποχή του ατυχήματος. Είναι άνοιξη και η Νάταλι λαχταράει να αποκτήσει μια καινούργια φίλη, μια καινούργια ζωή. Όταν εξαφανίζεται το πωλητήριο απ` το άδειο διπλανό σπίτι, ελπίζει ότι θα μετακομίσει εκεί κάποια κοπέλα της ηλικίας της. Όμως η νέα ιδιοκτήτρια είναι μια ηλικιωμένη Γερμανίδα, μια συνταξιούχος και άτεκνη καθηγήτρια. Η Νάταλι μπλέκεται στον κόσμο της Χέιρτα Ερλικ, που τη βοηθάει να ανακαλύψει ότι δεν είναι η μόνη που υποφέρει από μια απώλεια, ότι ακόμα και η Ζέν, που δεν έχασε τον αδερφό της στο ατύχημα, υποφέρει από μια απώλεια. Αποφασίζει να παρηγορήσει τους γονείς της, να αναζητήσει την Ζέν - και να θυμηθεί τον Τζίμι. Σ` αυτή την ιστορία, που μιλάει για το θάνατο και την αναγέννηση της άνοιξης, η Νάνσυ Χόουπ Γουίλσον συνδυάζει, με επιδεξιότητα και μαεστρία, το παρελθόν με το παρόν.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]