``. . . Χμ. . . Γουστόζικη λέρα φαίνεται`` είπε από μέσα του ο καπετάνιος. ``Αν δεχόταν και να πεθάνει θα` ρχόταν καλούπι για τα σχέδιά μας``. - Φοβάσαι χάρο, μωρέ, τον ρωτά. - Όσκε. Κάθε μέρα παλεύω μαζί του. Όσκε. Γνωριστήκαμε. - Μισάς οχτρό; - Ναίσκε. - Αγαπάς Πατρίδα; - Ναίσκε. - Σκοτώνεις για την Πατρίδα; - Ναίσκε. - Σκοτώνεσαι για την Πατρίδα; - `Οσκε. - Τότε δε μου κάνεις, του λέει με σιχασιά. Τράβα στη δουλειά σου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]