Ο Πεσσόα, λάτρης των αστυνομικών μυθιστορημάτων, θέλοντας να ανταγωνιστεί τα αγγλοσαξονικά μοντέλα των Έντγκαρ Άλλαν Πόε και Σέρλοκ Χολμς, δημιούργησε τον χαρακτήρα ενός `υπερ-συνειδητού` ντετέκτιβ, για τον οποίο κάθε αστυνομική έρευνα είναι, πριν και πάνω απ` όλα, μια άσκηση λογικής κρίσης.
Διαβάζοντας κανείς τις αστυνομικές του περιπέτειες, ακόμη κι αν δεν είναι φανατικός οπαδός τους, δεν έχει παρά να συμφωνήσει απόλυτα με τα λόγια του: `Μια από τις πλέον σπάνιες διασκεδάσεις που απομένει ακόμα σε ό,τι παραμένει πνευματικό στην ανθρωπότητα είναι η ανάγνωση αστυνομικών μυθιστορημάτων... Ένα από αυτά τα βιβλία... ένα τσιγάρο... και ένα φλιτζάνι καφέ..., να σε τι συνοψίζεται για μένα η ευτυχία, να σε τι συνοψίζεται η ευτυχία μου`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]