Αστική ιατρική ευθύνη
Γενική εισαγωγή: Δογματική και δικαιοπολιτική θεώρηση: Θεμελιώδεις έννοιες
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-301-742-4
Εκδόσεις Σάκκουλα Α.Ε., Θεσσαλονίκη, 2003
Ελληνική, Νέα
€ 52.00 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
24 x 17 εκ, 960 γρ, 518 σελ.
Περιγραφή

Το βιβλίο αυτό καλύπτει ένα κενό της ελληνικής βιβλιογραφίας, καθώς αποτελεί μιαν ολοκληρωμένη και διεξοδική προσέγγιση του ισχύοντος ελληνικού δικαίου για την αστική ιατρική ευθύνη, αδικοπρακτική και ενδοσυμβατική. Η υποχρέωση του προσώπου που παρέχει ιατρικές υπηρεσίες να καταβάλει αποζημίωση για «σφάλματα» ή άλλες παραβιάσεις των υποχρεώσεών του είναι ένα ζήτημα με ολοένα αυξανόμενη σημασία στην πρακτική τόσο των πολιτικών, όσο και των διοικητικών δικαστηρίων, το οποίο παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον, αλλά και ιδιάζουσες δυσκολίες. Τα σύγχρονα πορίσματα της ελληνικής και αλλοδαπής νομολογίας και θεωρίας συντίθενται και αξιοποιούνται στο βιβλίο, ώστε να βοηθηθεί ο εφαρμοστής του δικαίου στην αντιμετώπιση των πιο κρίσιμων ζητημάτων της ιατρικής ευθύνης.
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου επιχειρείται μια συνολική θεώρηση του φαινομένου της αστικής ιατρικής ευθύνης. Ύστερα από μια γενική εισαγωγή, αναλύονται ειδικότερα η σχέση της ιατρικής ευθύνης με την ασφάλιση (κοινωνική ασφάλιση, ασφάλιση αστικής ευθύνης, ασφάλιση των ασθενών για τις ιατρογενείς ζημίες), η νομική φύση της ευθύνης (υποκειμενική/αντικειμενική ευθύνη, ευθύνη από διακινδύνευση), καθώς και η σχέση της με την ευθύνη του παρέχοντος υπηρεσίες, σύμφωνα με το άρθρo 8 ν. 2251/1994. Στο δεύτερο μέρος αναλύονται διεξοδικά: α) Η έννοια της ιατρικής πράξης, με έμφαση στο ζήτημα των έννομων συνεπειών της ιατρικής πράξης που διενεργήθηκε χωρίς την έγκυρη συναίνεση ή επαρκή ενημέρωση του ασθενής (έκταση της ζημίας που αποκαθίσταται, βάρος απόδειξης, αντίθετοι ισχυρισμοί του γιατρού), καθώς και σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις ιατρικών πράξεων (αισθητικές επεμβάσεις, υποβοηθούμενη αναπαραγωγή). β) Η σύμβαση του ασθενής με το γιατρό (περιεχόμενο, κατάρτιση, συμβαλλόμενα μέρη, νομική φύση). γ) Το ιατρικό σφάλμα, ως κυριότερος νόμιμος λόγος ευθύνης (έννοια, κριτήρια αξιολόγησης, διακρίσεις, βάρος απόδειξης, ειδικά ζητήματα, όπως λ.χ. το διαγνωστικό σφάλμα, η ιατρική παράλειψη και η άρνηση ή η διακοπή παροχής των ιατρικών υπηρεσιών, η επανόρθωση του ιατρικού σφάλματος κ.ά.). Το βιβλίο περιέχει αναλυτικό λημματικό ευρετήριο.