Η μελέτη αυτή του Ι. Ν. Καζάζη, αναπληρωτή καθηγητή Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Α.Π.Θ., προσεγγίζει τον αρχαιοελληνικό λόγο από δύο απόψεις: από άποψη συστηματική, εξετάζει την υφή της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας και την παιδαγωγική αξία της γραφής της· από ιστορική, επιχειρεί μιαν αναδρομή στην πλουσιότατη ευρωπαϊκή σχολική πράξη (από την Αναγέννηση και εντεύθεν), για την οποία η γραφή των κλασσικών γλωσσών αποτέλεσε το κέντρο της αρχαιομάθειας. Ιδιαίτερα επιμένει ο συγγραφέας στη βρετανική άσκηση σύνθεσης αρχαιοελληνικού λόγου, από το 1500 ως τις μέρες μας. (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
