(...) Πέρα από τα πολιτικά συμπεράσματα από τη δράση των ισραηλινών αρνητών, ο Έλληνας αναγνώστης θα αναγνωρίσει κάποιες στιγμές ή κάποια συναισθήματα από τη δική του ζωή διαβάζοντας το βιβλίο. Η στρατιωτική ζωή είναι συνδεδεμένη άμεσα (για τους άνδρες) και έμμεσα (για τις γυναίκες) με τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Η στρατιωτική πειθαρχία, η υπακοή χωρίς δισταγμό στις διαταγές των ανωτέρων, η απαγόρευση της πολιτικής δραστηριότητας στα στρατόπεδα είναι γνώριμα σε όλους μας. Για πολλούς όλα αυτά είναι ανεξήγητα και παράλογα. Η φράση `όπου αρχίζει ο στρατός σταματάει η λογική` ακούγεται πολλές φορές στις συζητήσεις που αφορούν τη στρατιωτική θητεία. Σε αυτό το βιβλίο όμως, φαίνεται ποιο σκοπό εξυπηρετούν όλα αυτά. Φαίνεται ότι ο παραλογισμός της σκοπιάς στην τουαλέτα, του στρατιωτικού χαιρετισμού 20 φορές την ημέρα, της ορθοστασίας στον ήλιο και της επανάληψης της άσκησης για το καπρίτσιο του στρατηγού μετατρέπονται στη στυγνή αλλά και συγκρατημένη λογική της εκτέλεσης χωρίς δισταγμό των φονικών αποφάσεων των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων της χώρας που καθοδηγούν το στρατό όταν αυτό κριθεί απαραίτητο. Για να μην αφήσουμε, λοιπόν, τους `δικούς μας` Μπους και Σαρόν να μας αναμείξουν σε εγκληματικές πολεμικές περιπέτειες σαν την Παλαιστίνη, το Ιράκ αλλά και γιατί όχι την Κύπρο, Yesh Gvul - Υπάρχει ένα Όριο!

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]