Στον κλασικό κόσμο ο Αριστοτέλης υπήρξε ο κορυφαίος φιλόσοφος που μπόρεσε και «μίλησε» βαθιά στην ψυχή μου. Στον σύγχρονο κόσμο ο Stephen Hawking υπήρξε ο κορυφαίος επιστήμων που με τα βιβλία του μπόρεσε και «άνοιξε στο νου μου» τον ορίζοντα της επιστημονικής γνώσης. Το έργο αυτό είναι αφιερωμένο στις δύο αυτές προσωπικότητες που σημάδεψαν την ψυχή και το πνεύμα μου. Έχω πλήρη κατανόηση ότι ζω σ` ένα κόσμο ασταμάτητης ροής της επιστημονικής γνώσης, ότι το ηλιακό μας σύστημα έχει ανοίξει τις πύλες του στους μεταλλικούς επισκέπτες - εργαστήρια που στέλνουν οι άνθρωποι από τη γη για να το ερευνήσουν, ότι η μία θεωρία διαδέχεται την άλλη για τη σχετικότητα, για την ύλη, για την ενέργεια, για την αρχή και το τέλος του κόσμου, για τις μαύρες τρύπες, τις κοσμικές σήραγγες, την ανθρωπική αρχή, την απροσδιοριστία, τις ανωμαλίες στο χωρόχρονο, τις ηλεκτρομαγνητικές και τις πυρηνικές δυνάμεις. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]