10+3, επειδή τα τρία τελευταία διαθέτουν κοινό ήρωα -εκείνον της τριλογίας: Θεατρικοί θάνατοι. Δημοσιευμένα σε περιοδικά ή συλλογές διηγημάτων μεταξύ 2001-11, έχουν υποστεί κάποιες μετατροπές στο ύφος· πλοκή και τίτλοι έμειναν ως είχαν. Δεν παρατίθενται με χρονολογική σειρά· σε όλα, όμως, αναγνωρίζονται ίχνη επικαιρότητας (κι όπου δεν πρόκειται για την πρόσφατη οικονομική κρίση ή για την εκκόλαψή της, πρόκειται για την καταβαράθρωση των Πανεπιστημιακών).
Η αλληλουχία των δέκα πρώτων τηρεί ένα είδος συγκοπτόμενου μουσικού ρυθμού: δύο σύντομα, ένα μεγαλύτερο, ξανά και ξανά, μ` ένα σύντομο να κλείνει τη δεκάδα. Τόπος δράσης, παντού, η Θεσσαλονίκη, ενώ ακόμη και στα πιο σύντομα τηρείται ο θεμελιώδης, κατά τον συγγραφέα, κανόνας της αστυνομικής αφήγησης: το χιούμορ και η απρόβλεπτη ανατροπή στη λύση του γρίφου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]