Μια παγερή δεκεμβριάτικη νύχτα, η Κάρεν κάθεται στην όχθη του ποταμού Σκούλκιλ στη Φιλαδέλφεια, ντυμένη μ’ ένα ωραίο μακρύ φόρεμα που μοιάζει να ‘ρχεται από ένα μακρύ παρελθόν. Όμορφη και λαμπερή, κοιτάζει ψηλά το κατάλευκο χειμωνιάτικο φεγγάρι, σαν μια πριγκίπισσα του παραμυθιού μαρμαρωμένη στο χρόνο. Με την πρώτη ματιά ίσως να μην καταλάβεις ότι είναι νεκρή, καλυμμένη από ένα γυαλιστερό στρώμα πάγου. . . Οι αστυνομικοί του τμήματος Ανθρωποκτονιών Κέβιν Μπερν και Τζέσικα Μπαλζάνο που αναλαμβάνουν την υπόθεση, βρίσκουν μια πληθώρα αλλόκοτων στοιχείων, κάθε ένα πιο διεστραμμένο και ανατριχιαστικό από το προηγούμενο. Όμως η ταυτότητα του δολοφόνου της Κάρεν παραμένει άγνωστη. Και τότε, σ’ ένα άλλο σημείο κοντά στο ποτάμι, ανακαλύπτεται το επόμενο θύμα, που κρύβει στα χέρια του κάτι εντελώς αναπάντεχο (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]