Με ιδιαίτερη χαρά και περηφάνια παρουσιάζω το δεύτερο τόμο του βιβλίου `Αμπελόκηποι`, της συνοικίας στην οποία μεγάλωσα, αγάπησα και εξακολουθώ να διαβιώνω. Η πρωτοφανής θερμή υποδοχή με την οποία περιβλήθηκαν οι τρεις εκδόσεις του πρώτου τόμου με συγκίνησαν και τόνωσαν τις δυνάμεις μου, ώστε να συνεχίσω το έργο που ξεκίνησα πριν από αρκετά χρόνια. Οι πολύπλευρες εκδηλώσεις συμπαράστασης και τα ευμενή σχόλια υπήρξαν η κινητήριος δύναμη για τη συγγραφή του βιβλίου που έχετε στα χέρια σας. Ένα τέτοιο έργο, για να ολοκληρωθεί με επιτυχία, χρειάζεται ακόμη αγάπη, μεράκι, επιμονή, τόλμη, θυσίες και αδιάκοπη κινητικότητα από πλευράς του συγγραφέα.
Πρέπει όμως να αναφερθεί πως όσο περνούν τα χρόνια η συλλογή πληροφοριών γίνεται δυσκολότερη, είτε επειδή πολλοί παλαιοί κάτοικοι δεν είναι πλέον στη ζωή, είτε επειδή κάποιοι άλλοι διαμένουν σε άγνωστες διευθύνσεις, είτε επειδή οι μνήμες όσων ανευρίσκονται έχουν εξασθενήσει. Ο δεύτερος αυτός τόμος περιλαμβάνει διαφορετικό θεματολόγιο σε σχέση με τον πρώτο. Όλα όμως τα θέματα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον και παρουσιάζουν άγνωστα ή λησμονημένα στοιχεία, καθώς και πλούσιο φωτογραφικό υλικό, τα οποία προέρχονται από τις εκατοντάδες επισκέψεις και συνεντεύξεις που ελήφθησαν από τις οικογένειες.
Πιστεύω πως και αυτή η εργασία θα ξαναζωντανέψει πολλές όμορφες μνήμες σε παλαιούς κατοίκους, αλλά θα δώσει και σε νεότερους ή σε βιβλιόφιλους την ευκαιρία να πληροφορηθούν πολλά άγνωστα και σπάνια θέματα. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]