[. . .] Και όμως δεν εφτάσαμεν ακόμη εις το φοβερώτερον. Οι αποτυχόντες υποψήφιοι δεν είναι οι δυστυχέστεροι. Υπάρχουν και άλλοι δυστυχέστεροι από αυτούς. Είναι οι επιτυχόντες. Μεγαλειτέρα
δυστυχία εις τον κόσμον τούτον δεν υπάρχει από το να σου δώσουν αξίωμα εις το οποίον δεν ημπορείς ν` ανταποκριθής. Τα τρία τέταρτα των επιτυχόντων, βεβαίως θα καθήσουν εις την Βουλήν, ερωτώντες και αυτοί τί θέλουν εκεί. Αυτούς πρέπει να κλαίωμεν.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
