Το ανά χείρας `Τρίπτυχο` φιλοδοξεί να παρουσιάσει τη σκέψη του Ορτέγκα υ Γκασσέτ γύρω από θέματα λογοτεχνίας και Τέχνης. Πρόκειται για κεφάλαιο σημαντικότατο στην οικονομία του όλου στοχαστικού έργου του, αφού ο Ισπανός φιλόσοφος υπήρξε όχι μόνον και, αλλά κυρίως ένας τεχνίτης του λόγου. Η ενασχόλησή του με την Αισθητική πλησιάζει τόσο τον `κορμό` της -τη φιλοσοφική αισθητική αυτήν καθ` εαυτήν- όσο και τα `παρακλάδια` αυτού, π.χ. τη θεωρία και την κριτική της λογοτεχνίας, των εικαστικών τεχνών και του θεάτρου, τη θεωρία της μεταφράσεως, την `τέχνη του ζην`, τη φιλοσοφία της παιδιάς και των παιγνίων κ.ο.κ. Από το ευρύτατο αυτό θεματικό φάσμα, παρουσιάζονται εδώ τρία πολύ γνωστά πονήματα του Ορτέγκα: Το δοκίμιο `Ο απανθρωπισμός της Τέχνης` (1925) επικεντρώνεται στα προβλήματα της σύγχρονης, `μοντέρνας` καλλιτεχνικής δημιουργίας και της πρόσληψής της. Το σύντομο αυτό δοκίμιο είναι από τα πιο πολυσυζητημένα έργα του συγγραφέως, και εκείνο που άσκησε τη μεγαλύτερη επίδραση. (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
