Η πρωτεύουσα της χώρας, η Αθήνα, αντιπροσωπεύει σε διεθνές επίπεδο ένα ενδιαφέρον παράδειγμα μεγαλούπολης, που σφύζει από ζωή και που αγωνίζεται για την κατάκτηση των δύσκολων ισορροπιών μεταξύ της επιθυμητής υλικής ευμάρειας και της κοινωνικής ανάπτυξης αλλά και των αντίρροπων κινδύνων αισθητικής και περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Η πληροφόρησή μας για την εξέλιξη της ιστορικής αυτής πόλης παραμένει, ωστόσο, αποσπασματική. Με εξαίρεση έναν περιορισμένο αριθμό αρχιτεκτόνων, πολεοδόμων και ιστορικών, η πλειονότητα των Αθηναίων ζει σήμερα σε έναν αστικό χώρο που ούτε οικείος τής είναι ούτε πραγματικά γνωστός. Και όμως ανάγκη πάσα είναι να εξοικειωθούμε με τον χώρο στον οποίο ζούμε «με λογισμό και με όνειρο», με γνώση και συναίσθημα.
Το βιβλίο του καθηγητή κ. Αλεξάνδρου Παπαγεωργίου-Βενετά παρουσιάζει μεθοδικά, με πλούτο ιστορικών σχεδίων, εικόνων και κειμένων, αλλά και με αναλυτική κριτική θεώρηση, την κρίσιμη πρώτη δεκαετία (1833-1843) της νεότερης Αθήνας, και κυρίως τις πολεοδομικές προτάσεις για το σχεδιασμό της νέας πόλης. (...)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
