Όταν ήταν είκοσι χρονών, και μπροστά στα έντρομα μάτια της μητέρας τους, ο Νταβίντ και ο Μαρκ Σολένς κόντεψαν να αλληλοσκοτωθούν για την Εντίθ - η οποία, ερωτευμένη και με τα δυο αγόρια, βρήκε ευκαιρία να το σκάσει με έναν τρίτο πριν χοντρύνει ακόμα περισσότερο το πράγμα. Σήμερα έχουν πιάσει τα σαράντα και εκείνη επιστρέφει. Αμάν. Τριγύρω η πόλη στραφταλίζει και παφλάζει. Η Εντίθ, που για καιρό είχε φοβία με το νερό, ξεπερνάει τη δοκιμασία με μεγάλη επιτυχία. Έχει περάσει πολλά... Μπορεί και διαχειρίζεται την κατάσταση. Γενικά, υπάρχει μια επισφαλής ισορροπία, πολύ εντυπωσιακή, τόσο αβέβαιη που αποκτά μια υπόγεια σταθερότητα, καθώς βρίσκεται σε αντίθεση με τους πιο στοιχειώδεις φυσικούς κανόνες των αλληλοσυγκρουόμενων σωμάτων. Αλλά όπως πάντα, και γι` άλλη μια φορά, το θέμα είναι να βρει κανείς τον σωστό ρυθμό ανάγνωσης, το σωστό βήμα. Τι καλύτερο από αυτό;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]