Ο έρωτας, άλλοτε φρενήρης και άλλοτε με τον αργό ρυθμό των σιδηροδρόμων της Ευρώπης, πάει κι έρχεται. Αν και τις χωρίζουν τρία τέταρτα του αιώνα, δύο ιστορίες κυνηγιούνται μαζί του πάνω στις σιδηροτροχιές· ως το τέλος της αθωότητας. Τα Βαλκάνια φλέγονται πάλι κι ένα τυχαίο γεγονός - μια βόμβα που θα χωρίσει το τρένο τους στα δύο - θα θέσει σε κίνηση εκείνην κι εκείνον. Εκείνη, το όνειρο κάθε γλύπτη, εκείνος ένας νεαρός με επίσημο ένδυμα και όνομα με χωρίστρα. Η αφήγηση κλείνεται στις τουαλέτες των σταθμών και αναπνέει στις σκιές των δέντρων. Οι διάλογοι ασφυκτιούν μέσα σε τηλεφωνικούς θαλάμους, η στίξη φλερτάρει τις σιωπές ενώ το κλειδί πάνω στην κονσέρβα σπανάκι δεν είναι απ` αυτά που ανοίγουν τους τσίγκινους κυλίνδρους. (. . )

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]