Τέλειωσαν οι μέρες των αγίων; Που είναι οι γλυκές μορφές, που γέμιζαν τα παιδικά όνειρα; Κάποτε κατέβαιναν από το τέμπλο και μοιραζόντουσαν τα παιδικά παιχνίδια. Τώρα ξαναγύρισαν στη θέση τοιυς και με βλέμμα ακίνητο περιμένουν. Σίγησαν αυτοί ή εμείς λιποτακτήσαμε «εις χώραν μακράν»; Στέλνει ακόμη ο Θεός τους φίλους του να ζήσουν ανάμεσά μας; Που είναι; Τι λένε; Μας ακούν; Γιατί σιωπούν; [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]