Μια φορά κι έναν καιρό στη σοφίτα ενός σπιτιού, ανάμεσα σε διάφορα παλιά και χρησιμοποιημένα αντικείμενα, βρισκόταν ένα ξύλινο μπαούλο.
Από το ανοιγμένο του καπάκι πετάγονταν καπέλα, ρούχα από περασμένες εποχές, παπούτσια κι ένα σωρό παλιά πράγματα.
Ανάμεσά τους ξεχώριζαν και τρία χαλασμένα παιχνίδια: ένα μονόφθαλμο αρκουδάκι, μια μπαλαρίνα χωρίς το μουσικό της κουτί και μια μαριονέτα γελωτοποιός.
Ο αρκούδος, έχασε το ένα του μάτι σε μια μάχη που έγινε με δυο στρατιωτάκια. Με το μάτι που σώθηκε έβλεπε αρκετά καλά και δεν κατάλαβε ποτέ γιατί τον έστειλαν, μετά από λίγες μέρες, στο μπαούλο της σοφίτας.
Η μπαλαρίνα ήταν σπουδαία χορεύτρια. Όταν χόρευε στο ρυθμό του μουσικού κουτιού της, έκανε τους πάντες να την κοιτούν με θαυμασμό. Μα σαν το μουσικό κουτί σταμάτησε ξαφνικά να παίζει, κανείς πια δεν την πρόσεχε. Την πέταξαν άδικα σε μια άκρη και δεν άργησε κι αυτή να βρεθεί στο ξύλινο μπαούλο, δίπλα στον αρκούδο.
Ο γελωτοποιός ήταν κάποτε το αγαπημένο παιχνίδι της οικογένειας.