Η μοίρα του σύγχρονου ανθρώπου είναι αμείλικτη: έχει απαρνηθεί τη θρησκεία, την πίστη, αμφισβητεί τον άνθρωπο και τα όνειρά του, τον ίδιο τον ουμανισμό. Τι του απομένει για να δικαιώσει τη βούληση για ζωή, για να δείξει άξιος να λέγεται άνθρωπος; Αυτό που απομένει είναι η αγάπη, η εξαίσια και καθάρια αγάπη που βασιλεύει στη «χώρα των ψυχών», στη χώρα όπου ζουν οι δυο ήρωες του έργου· του απομένει η μαγεία αυτής της επανα-αναγνώρισης. (...) Ο «Χορός μεταμφιεσμένων» είναι μια ρομαντική ερωτική ιστορία, ο θρίαμβος της αγάπης πέρα από το θάνατο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]