`Α Ε Ρ Α Κ Ι
Κοιμητήρι φιλέρημο
μες στους ανθώνες
Μακριά φτερουγίζει
μικρό κορίτσι μες στα ροζ
και πλησιάζει`
Μέσα απ` την ιδιωτική του ιστορία, την εμπειρία και την ευαισθησία ενατένισης του κόσμου, το ποιητικό υποκείμενο προσπαθεί, μ` ένα πυκνό μάγμα εκροής, να καταγράψει λάμψεις ζωής αλλά και την απώλεια στις πιθανές εκφάνσεις της ώστε η καταγραφή να αποκτήσει ευρύτερες διαστάσεις.
Είναι πολεμικό άθλημα ο θάνατος της λήθης και η ποίηση, σε αυτή τη βιογραφία της φθοράς, προσπαθεί, με άλματα και συνδηλώσεις, με εφόδους και υποχωρήσεις, να αναζητήσει σ` ένα στιγμιαίο `τώρα` - που εμπεριέχει παρελθόν και μέλλον και συναλλάσσεται και με τα δύο - τη ρίζα της μοίρας εκεί που η ψυχή δεν μπορεί να ερμηνεύσει καμιά σιωπή.
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
