(. . .) Πιστεύοντας ότι τα εγκληματολογικά θέματα πρέπει να προσεγγίζονται δι-επιστημονικά και ότι σκοπός της ακαδημαϊκής ελευθερίας είναι να προστατευθούν από περιοριστικά της έρευνας μέτρα ακόμα κι όσοι μπορεί να μη δικαιώνονται - σύμφωνα με τα επιστημονικά ή άλλα δεδομένα της στιγμής - στις «υποθέσεις τους», αποτολμήσαμε δύο παρεκκλίσεις από τα πεπατημένα: 1ον) Στραφήκαμε σε αναζητήσεις ερμηνείας της (αρχαϊκής) επίδρασης της φυσιογνωμίας στην πρόγνωση χαρακτήρα και συμπεριφοράς σε «εξω-συμβατικούς χώρους» (μαγεία, παραψυχολογία κλπ.) και 2ον) Διενεργήσαμε μια έρευνα την οποία απευθύναμε σε κοινωνικά στρώματα που σχετίζονται με την απονομή της ποινικής δικαιοσύνης για να διαπιστώσουμε τη (σημερινή) επίδραση της φυσιογνωμικής και να την αναλύσουμε με τα σύγχρονα επιστημολογικά εργαλεία (σημειολογία, κοινωνιολογία του στυλ κλπ.). (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]