Ο φιλόσοφος και ο θείος έρως αποτελούν μεγάλα κεφάλαια της πνευματικής ιστορίας των Ελλήνων και της ανθρωπότητος. Η ακατάσχετη φυσική επιθυμία δεν έχει ιστορία, όπως καμία βιολογική λειτουργία άλλωστε. Αποκτά ιστορία και γίνεται αντικείμενο στοχασμού, αφ` ης στιγμής το κεντρί του πόθου μάς κάνει να καταλαβαίνουμε την ύπαρξη σαν γεγονός παράδοξο, ανέκπτωτο στα βιολειτουργικά κριτήρια. Κάθε διαδικασία φυσική απαντά σε δεδομένη ανάγκη, και ορίζεται από αυτήν, σαν να είναι η ανάγκη εκείνη σύνολη η ζωή. Ο έρως μόνο έχει το εξαιρετικό προνόμιο να υπερβαίνει την ανάγκη και να ηλεκτρίζει την ύπαρξη, η οποία τότε νοιώθει, στην υλικότητά της, ακραιφνώς πνευματική. Ο έρως γράφει ιστορία.(. . .)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]