Τοπωνυμικά παράδοξα
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-258-001-1
Ελληνική, Νέα
€ 8.48 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
21 x 14 εκ, 155 γρ, 87 σελ.
Περιγραφή

Ο Δημήτριος Καμπούρογλου εξετάζει εδώ ψύχραιμα την ετυμολογία και τις μεταπλάσεις παλαιών και "παράδοξων" τοπωνυμίων της Ελλάδας (Μωργιάς/Πελοπόννησος, Λιδορίκι, Καρβασαράς/Αμφιλοχία, Φιλιατρά/Καλάβρυτα, Μιστράς, Γιαννιτσά, Κομπαρέα/Βαθύ της Ιθάκης) και ιδιαίτερα της Αττικής (Τρελλός/Υμηττός, Αλωπεκή/Αμπελόκηποι, Πατίσια, Βασιλικά/Καθήμια/Ακαδημία Πλάτωνος, Σωπόλια, Κολοκυθού). Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο συγγραφέας ανακαλύπτει ελληνική ρίζα στις λέξεις που οι ζηλωτές υποπτεύονται για εθνικά επικίνδυνες. Σκοπός του είναι να αποδείξει ότι "με το ν` ατυχήση μία χώρα εις το όνομά της δεν σημαίνει ότι έχασε και τον φυλετικό της χαρακτήρα". Με άλλα λόγια, ότι η γλωσσική ετερότητα δεν σημαίνει την απώλεια της ελληνικότητας του ελληνικού χώρου. Ο λόγιος συγγραφέας αντιτίθεται στην πρακτική που υιοθετήθηκε μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13 να μεταλλαχθούν τα "αλλόφυλα και κακόφωνα τοπωνύμια" της Ελλάδας επί το ελληνικώτερον ούτως, ώστε "επί της Ελληνικής γης δεν πρέπει να μείνη τίποτε μη Ελληνικόν". Ο Καμπούρογλου καταλήγει ότι πρέπει να εξακριβωθεί και να διαφυλαχθεί "ο ιστορικός λόγος πάσης τοπωνυμίας".