Μνήμες καλά φυλαγμένες, μνήμες ακριβές, μνήμες φορτωμένες απ` τη χαρμολύπη των ημερών που τις γέννησαν, έρχονται στο παρόν και φέρνουν μαζί τους λίγη απ` τη `ζεστασιά` του ζείδωρου άρτου που τρέφει το σώμα και ευφραίνει την ψυχή των ανθρώπων. Η συγγραφέας, ξεκινώντας απ` το προσωπικό βίωμα, με την πηγαία γλώσσα και τη λιτή και ειλικρινή πρωτοπρόσωπη διήγηση, ξαναζωντανεύει το παρελθόν της γενιάς της, το οποίο αναπλάθει με τρυφερότητα και ειλικρινή αγάπη, χωρίς να μεμψιμοιρεί για τον `απολεσθέντα παράδεισο`! (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
