Η αγαπημένη μας ρήση είναι: Εάν θωρακίζαμε τα φαράγγια για να μη τα χτυπούν οι ανεμοθύελλες, δε θα τα βλέπαμε ποτέ τόσο όμορφα σμιλευμένα. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να θωρακίζετε τα παιδιά σας, δεν πρέπει να τα `προστατεύετε`, γιατί ούτως ή άλλως δεν μπορείτε να τα προστατεύσετε. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να προστατεύσετε τον εαυτό σας, στερώντας από τα παιδιά σας μια ευκαιρία να μεγαλώσουν και να προετοιμαστούν για τη ζωή. Όταν σώζετε κάποιον, δεν προσφέρετε βοήθεια. Όλοι μπορείτε να το καταλάβετε αυτό σε κάποιο επίπεδο. Διότι όταν σώζετε κάποιον, κάνετε αυτόν αδύναμο και εσάς σπουδαίους. Αν τον σώσετε και του δέσετε τις πληγές του, δεν τον βοηθάτε καθόλου. Όλοι είμαστε φύλακες-άγγελοι για τα αδέλφια μας. Έχουμε ευθύνη να βοηθάμε κάθε φορά που υπάρχει ανάγκη. Πρέπει όμως να γνωρίζουμε τη διαφορά μεταξύ του «σώζω» κάποιον, που σημαίνει «προσπαθώ να φτιάξω εγώ ένα κομμάτι της δικής του ζωής» και του «βοηθάω», που σημαίνει «είμαι εκεί όταν ο άλλος έχει μάθει να είναι ταπεινός και να ζητάει βοήθεια».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]