Το τσίρκο φθάνει χωρίς προειδοποίηση. Δεν έχουν προηγηθεί αναγγελίες, ούτε αφισέτες στους στύλους και τους πίνακες ανακοινώσεων στο κέντρο της πόλης, ούτε αναφορές ή διαφημίσεις στις τοπικές εφημερίδες. Είναι απλά εκεί, ενώ χθες δεν ήταν. Οι ψηλές σκηνές έχουν ασπρόμαυρες ρίγες, τίποτα χρυσό, τίποτα πορφυρό. Χρώματα δεν βλέπεις πουθενά, παρεκτός στα γειτονικά δέντρα και το γρασίδι των γύρω χωραφιών. Μαύρες και άσπρες ρίγες σ` έναν γκρίζο ουρανό, αμέτρητες σκηνές σε μια ποικιλία σχημάτων και μεγεθών, με έναν περίτεχνο φράχτη από σφυρηλατημένο σίδηρο να τις αγκαλιάζει σ` έναν άχρωμο κόσμο. Ακόμα και το λιγοστό έδαφος που φαίνεται απ` έξω είναι μαύρο ή άσπρο, θαρρείς και είναι βαμμένο ή καλυμμένο από κάποια σκόνη ή επεξεργασμένο με κάποιο τρικ των τσίρκων. Όμως δεν είναι ανοιχτό για να υποδεχθεί θεατές. Ακόμα. Μέσα σε λίγες ώρες όλοι στην πόλη το έχουν ακούσει. Το απόγευμα το νέο έχει διαδοθεί σε αρκετές πόλεις πιο πέρα. Το να μαθευτεί κάτι από στόμα σε στόμα είναι πιο αποτελεσματική μέθοδος διαφήμισης από τις τυπωμένες λέξεις και τα θαυμαστικά σε χάρτινα φυλλάδια και αφίσες. Οι άνθρωποι θαυμάζουν το συγκλονιστικό ύψος των ψηλότερων σκηνών. Χαζεύουν το ρολόι που βρίσκεται λίγο πιο μέσα από την πύλη, το οποίο κανείς δεν μπορεί να περιγράψει κατάλληλα. Όπως χαζεύουν και τη μαύρη πινακίδα με τα άσπρα γράμματα που κρέμεται πάνω από την πύλη, την πινακίδα που λέει: ` Έναρξη με το ηλιοβασίλεμα - Αυλαία με την αυγή` (...)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]