«Φοβάμαι. . . φοβάμαι τους μεγάλους που δε διαβάζουν παραμύθια», έτσι φώναζε ο Στράτος το στρατιωτάκι μέσα στην κοσμοχαλασιά, εκεί όπου έχασε ένα σωρό πράγματα, κι ανάμεσά τους το μαγικό του σακουλάκι. Και ήταν ό,τι πιο φοβερό γινόταν να πάθει, γιατί χωρίς εκείνο το σακουλάκι ούτε να ονειρευτεί μπορούσε, ούτε να τραγουδήσει, ούτε να φέρει στο μυαλό του χρώματα και εικόνες. Ένα μικρό κορίτσι, θα ξεκινήσει μυστικά να του φτιάξει ένα καινούργιο σακουλάκι. Και πρέπει να το έχει οπωσδήποτε έτοιμο ως την επόμενη πανσέληνο, αλλιώς θα είναι αργά πια για τον Στράτο το στρατιωτάκι. Μια ιστορία για το πολυτιμότερο δικαίωμα: την ειρήνη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]