«Ξαφνικά το άπλετο φως του προβολέα χιμάει στο γυμνό ξέφωτο. Το αγριογούρουνο σηκώνει τη μουσούδα του. Βρίσκεται μπροστά στην κρυψώνα του Γερμανού. Ακριβώς μετωπικά. Δύσκολος στόχος. Ανοιγοκλείνει τα μάτια του αμήχανα. Σαν να ψάχνει κάτι. Ο ήχος του πυροβολισμού προλαβαίνει τις αντιδράσεις του. Ήδη σπαρταράει στην ανηφόρα κλοτσώντας. Πεθαίνει με τη γλώσσα δαγκωμένη. Το αίμα του κυλάει αργά μέσα απ’ το τρίχωμα. Το απορροφάει η γη. Σε μια στιγμή ο κάπρος εκσπερματώνει. Μόνο η φύση μπορεί να διανοηθεί κάτι τέτοιο: Μέσα στο θάνατο να εκραγεί ο οργασμός! Κάπου ψηλά, ο φωτεινός κύκλος του προβολέα θυμίζει διαστημικό πιάτο. Πριν αναχωρήσει για το Υπερπέραν, ο κάπρος έχει αφήσει τον γενετικό του κώδικα. . . Η γη απορροφάει και το σπέρμα. . .»

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]