Κι έπειτα, ο νέος, βρέθηκε ακούσια να κρατά ένα πακέτο γράμματα τακτοποιημένα σε ομοιόμορφους φακέλους που όλοι ως αποδέκτη τους είχαν το ίδιο άγνωστο σ` αυτόν όνομα σκαλισμένο με καλλιγραφία περισσή. Ο Γρηγόρης Π. του τάσφιγγε στα απρόθυμά του χέρια λέγοντας, ταυτόχρονα, κάτι τόσο σιγά που μόνο τον τόνο επιμονής μπορούσες να διακρίνεις. Ο νέος, όμως, ακούστηκε να αρνείται σθεναρά τον αλλότριο ρόλο, την ξένη υιοθεσία και θάλεγε κανείς πως όλα είχαν λήξει εκεί. Πως είχε επιδέξια απεμπλακεί.
Παρ` όλα αυτά, αργότερα, θα έχει πειθήνια αποδεχτεί να παίξει το παιχνίδι. Παρέα με τον Γρηγόρη Π., πάνω σ` αυτό να έχει δια-λογιστεί. Έτσι, λοιπόν, έγινε κι απόκτησε αυτός τη "γάτα".