Ένας πικραμένος γέρος σε μια πορεία αναζήτησης της πεισματικά ξεχασμένης του νιότης. Ένας νέος που βλέπει τον κόσμο γύρω του να γκρεμίζεται, μαζί με τα όνειρά του. Παλιοί θρύλοι, οικογενειακά μυστικά. Έρωτες που δεν χωράνε στα μέτρα των ανθρώπων. Φιγούρες άλλοτε φαιδρές και άλλοτε τραγικές, φιγούρες ανυπόφορα μόνες, αντιμέτωπες με την αγριότητα της ψυχής αλλά και της φύσης. Στις ερημιές του Γουαϊόμινγκ, με υλικά την έσωθεν κι έξωθεν ερημία, η Άννυ Πρου ζωγραφίζει το συγκλονιστικό πορτρέτο ανθρώπων που, ρημαγμένοι απ` τη ζωή, επιμένουν να ελπίζουν. Ανθρώπων που τους περιέχουμε και μας περιέχουν. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]