Για τους πολέμους αυτούς, που έζησε από κοντά, στην πιο τρυφερή του ηλικία, μιλάει ένα παιδί, άλλοτε με το μυαλό του τότε και άλλοτε με τη σκέψη του σήμερα. Είναι η αληθινή ιστορία ενός παιδιού, μιας γενιάς ολόκληρης. Είναι μια κραυγή ενάντια στον πόλεμο. Αληθινή ιστορία που μοιάζει παραμύθι. Αλλά όλα παραμύθια είναι. . . Γιατί τ` αληθινά γίνονται παραμύθια και τα παραμύθια, πολλές φορές, ΑΛΗΘΕΙΑ.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
