"Το Κρίνο στην κοιλάδα" είναι μια ανάβαση προς την "πηγή". Το φυσικό περιβάλλον που εξελίσσεται το μυθιστόρημα και που είναι ο τόπος καταγωγής του, τα παιδικά χρόνια του Φελίξ, η σχέση του με τη μητέρα του, η μητρική αγάπη, το άρωμα των ώμων που τον γοήτευσαν, το άρωμα του κρίνου που σκορπίζει την ευωδιά του σ` όλη την κοιλάδα, τέλος η δίψα της κόμισσας για την αγάπη του και η δική του δίψα για κείνη, τα δάκρυά της που πίνει ευλαβικά σαν την πρώτη Θεία Μετάληψη του έρωτα, όλα παραπέμπουν στην αρχική πηγή της ζωής.