Είχα το χρυσαφένιο πορτοκάλι μες στην τσέπη.
Ήταν εκείνη η φορά που παίξαμε κρυφτό
με τον Αλέκο, τη Μαργαρίτα και την Πέπη.
Τα φύλαγε ο αδελφός μου ο Μιχάλης.
Κι εγώ κρυφά τρίβοντας δέκα φορές το πορτοκάλι
έγινα ευθύς μια τοσοδούλα.
Ναι! Πιο μικρή κι από μικρούλα βούλα.
Και μ` ένα τσουπ, τρύπωσα μες στο πορτοκάλι.
Ώρες με ψάχνανε οι άλλοι.
Ένα ονειρικό παραμύθι για να το ακούν τα μικρά παιδιά και να το διαβάζουν τα μεγαλύτερα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
