Ένας εμιγκρές με σκοτεινό παρελθόν και αμφίβολη ταυτότητα, ο Τσέρουτ, αναλαμβάνει την ψυχοθεραπεία του ψυχαναγκαστικού και βασανιζόμενου από εμμονές Άλμπισερ. Το αποτέλεσμα: ο Άλμπισερ στη φυλακή για απόπειρα φόνου να τηρεί σιγή ιχθύος και ο Τσέρουτ, το θύμα, να χαροπαλεύει στο κρεβάτι του νοσοκομείου. Οι εισαγγελικές αρχές μπλέκονται στο λαβύρινθο της σύγχρονης ευρωπαϊκής κοινωνίας, βρίσκονται αντιμέτωπες με αντιρρησίες συνείδησης, ρατσιστές, επαναστατικές οργανώσεις, οικογενειακά δράματα, ευαισθητοποιημένους αστούς, πλανήτες τσιγγάνους και καταπιεσμένη σεξουαλικότητα. Ο Μαρξ εναγκαλίζεται τον Φρόιντ και διατρέχουν τους σκοτεινούς δρόμους της αστικής ψύχωσης, και το ερώτημα γίνεται όλο και πιο επιτακτικό: Ποιο ήταν το κίνητρο του Άλμπισερ;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]