Το Είναι και το Μηδέν
Δοκίμιο φαινομενολογικής οντολογίας
L'Être et le néant : Essai d'ontologie phénoménologique (τίτλος πρωτοτύπου)
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-02-2040-7
Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα, 11/2007
Ελληνική, Νέα
€ 60.42 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
24 x 17 εκ, 2,000 γρ, 975 σελ.
Γαλλικά (γλώσσα πρωτοτύπου)
Περιγραφή

`Ανάμεσα στον κόσμο και στη συνείδηση δεν υπάρχει τίποτα, αλλά αυτό το τίποτα, είναι αδιαπέραστο, είναι ο πιο ριζικός χωρισμός. Δεν είμαι αυτός ο κόσμος, όπως δεν είμαι και το παρελθόν μου, ή το μέλλον μου. Χρειάζεται να είμαι όλα αυτά χωρίς ποτέ να τα κατέχω οριστικά, διότι ως συνείδηση είμαι αυτή η άρνηση που εμφανίζει τον κόσμο σαν κόσμο και εμένα σαν καθορισμένη κατάσταση μέσα στον κόσμο` (Ζαν Ιπολίτ)

`Ενίοτε στο Είναι και το Μηδέν εκφράζεται ο μάταιος χαρακτήρας της ύπαρξης, όπως με τη φράση `ο άνθρωπος είναι ένα άχρηστο πάθος`. Αν μπορεί πάντως να είναι πηγή αυτονομίας για την ύπαρξη, αυτή η ριζική απροσδιοριστία υπάρχει κίνδυνος να βιωθεί σαν ιλιγγιώδης και αγωνιώδης. Αυτή είναι η τραγικότητα του υπαρξισμού: ο άνθρωπος είναι ένα μηδέν, όπως είχαν πει με τον τρόπο τους ο Πασκάλ, ο Καντ και ο Φίχτε, αλλά ένα μηδέν που ποθεί την πληρότητα, έστω εκείνη των συμπαγών πραγμάτων που δικαιώνονται με τη χρήση τους` (Ζαν-Μισέλ Μπενιέ)

`Η Σιμόν ντε Μπωβουάρ περιγράφει τον Σαρτρ στο Μονπαρνάς: `ο Αρόν έδειξε το ποτήρι του και είπε: Βλέπεις φιλαράκο, αν είσαι φαινομενολόγος μπορείς να μιλήσεις γι` αυτό το κοκταίηλ, και έτσι να φιλοσοφήσεις`. Ο Σάρτρ χλώμιασε από συγκίνηση, αυτό ακριβώς ευχόταν να μιλήσει για τα πράγματα όπως τα άγγιζε και έτσι να πλάσει τη φιλοσοφία του` (Κριστιάν Ντεσάν)

`Μια μέρα θα πρέπει να γραφτεί η ιστορία της αμφίστομης σχέσης που ο Σάρτρ διατηρεί, εδώ και τριάντα χρόνια, με την ψυχανάλυση, ένα κράμα βαθιάς έλξης και εξίσου βαθιάς επιφυλακτικότητας· όπως θα πρέπει επίσης να διαβάσουμε εκ νέου το έργο του κάτω από αυτή την οπτική` (Πονταλίς)


[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΕΙΝΑΙ
Εισαγωγή
Η ιδέα του φαινομένου
Το φαινόμενο του είναι και το είναι του φαινομένου
Το προανασκοπικό cogito και το είναι του percipere
Το είναι του percipi
Η οντολογική απόδειξη
Το είναι καθ' έαυτό
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ
Η Καταγωγή της άρνησης
Η ερωτηματοθεσία
Οι αρνήσεις
Η διαλεκτική σύλληψη του μηδενός
Η φαινομενολογική σύλληψη του μηδενός
Η καταγωγή του μηδενός
Η κακοπιστία
Κακοπιστία και ψεύδος
Οι κακόπιστες συμπεριφορές
Η 'πίστη' της κακοπιστίας
ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙ' ΕΑΥΤΟΝ
Οι άμεσες δομές του δι' εαυτόν
Η αυτοπαρουσία
Η γεγονότητα του δι' εαυτόν
Το δι' εαυτόν και το είναι της αξίας
Το δι' εαυτόν και το είναι των πιθανοτήτων
Το εγώ και η κυκλοφορία της εαυτότητας
Η χρονικότητα
Φαινομενολογία των τριών χρονικών διαστάσεων
Οντολογία της χρονικότητας
Καταγωγική και Ψυχική χρονικότητα: η ανασκόπηση
Η Υπέρβαση
Η γνώση ως τύπος σχέσης ανάμεσα στο δι' εαυτόν και στο καθ' εαυτό
Ο προσδιορισμός ως άρνηση
Ποιότητα και ποσότητα, δυνητικότητα, εργαλειακότητα
Ο χρόνος του κόσμου
Η γνώση
ΤΟ ΓΙΑ-ΤΟΝ-ΑΛΛΟΝ
Η ύπαρξη του άλλου
Το πρόβλημα
Ο σκόπελος του σολιψισμού
Χούσερλ, Χέγκελ, Χάιντεγκερ
Το βλέμμα
Το σώμα
Το σώμα ως είναι-δι-εαυτόν: Η γεγονότητα
Το σώμα-για-τον-άλλον
Η τρίτη οντολογική διάσταση του σώματος
Οι συγκεκριμένες σχέσεις με τον άλλον
Η πρώτη στάση έναντι του άλλου: έρωτας, γλώσσα, μαζοχισμός
Δεύτερη στάση έναντι του άλλου: αδιαφορία, επιθυμία, μίσος, σαδισμός
Το 'είναι-με' (Mitsein) και το 'εμείς'
ΕΧΕΙΝ, ΠΡΑΤΤΕΙΝ, ΕΙΝΑΙ
Είναι και πράττειν: η ελευθερία
Πρωταρχική συνθήκη της δράσης είναι η ελευθερία
Ελευθερία και γεγονότητα: Η κατάσταση
Ελευθερία και ευθύνη
Πράττειν και έχειν
Η Υπαρξιστική ψυχανάλυση
Πράττειν και έχειν: η κατοχή
Η ποιότητα ως αποκαλύπτουσα το είναι
ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ
Καθ' εαυτό και δι' εαυτόν: μεταφυσικές επιτομές
Ηθικές προοπτικές
Ευρετήριο
Γλωσσάρι