Η ξύστρα του Τάκη δεν ήταν σαν τις άλλες. Κάθε φορά που την έβγαζε από την κασετίνα του μοσχοβολούσε η τάξη άρωμα κέδρου. Εκτός από τη μυρωδιά, όμως, η ξύστρα ξεχώριζε από τις άλλες και για τον ήχο της. Όταν έβαζες το αυτί σου εκεί που μπαίνει το μολύβι, άκουγες όλους τους ήχους από το δάσος των κέδρων. Τις τελευταίες μέρες όμως κάτι έπαθε και η ξύστρα έχασε τις ιδιαίτερες δυνατότητές της. Άραγε χάλασε ή κάτι συνέβη στο δάσος με τους κέδρους; Ευτυχώς τα παιδιά θα δράσουν αμέσως και θα το σώσουν.
[Απόσπασμα από κείμενο σε ιστοσελίδα του εκδότη]
