. . .Οπωσδήποτε, διαβάζοντας το περίεργο αυτό κείμενο, ακούς μια φωνή που περνάει από βαθιά υπόγεια στρώματα της λαλιάς μας, ξεχασμένα και αδρανή. Είναι η Βίβλος γενέσεως ενός ορεινού χωριού και η γενεαλογία των κατοίκων του. Αυτά τα υπόγεια στρώματα της λαλιάς μας βγάζουν ακριβώς βιώματα του ελληνισμού, που μετατοπίζονται σταθερά στο απωθημένο της κυρίαρχης ιδεολογίας και κουλτούρας. Π.χ. στο ρόλο που έπαιξε η πατριαρχία, η βία, η εθνική μας Πενία στη διαμόρφωση της κοινωνικής πραγματικότητας, το χρώμα και τη γεύση του αίματος που έχουν ήθη, δοξασίες, προλήψεις και προπαντός τα υλικά τους θεμέλια πάνω σ’ αυτήν την πέτρινη γη. Το βιβλίο διαβάζεται πραγματικά με μια ανάσα, ας μην υπάρχει καμιά συνοχή αφηγηματική, και θα ήθελες να μην τελειώσει ποτέ.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]