Αλβέρτος: Καλά, καλά! Θα σου πούμε: Άφησέ μας! Όταν φτάσαμε στην τάφρο για να πολεμήσουμε, κοίταξα απέναντι, τους αντιπάλους μας, και είδα αυτόν τον νεαρό.
Εδμούνδος: Κι εγώ είδα αυτόν!
Αλβέρτος: Τον κοίταξα στα μάτια και σκέφτηκα: αυτός ο νεαρός μου μοιάζει, είναι σαν κι εμένα.
Εδμούνδος: Θα μπορούσαμε να είμαστε αδέλφια. Είναι κρίμα να πολεμήσουμε ο ένας τον άλλον.
Αλβέρτος: Έτσι λοιπόν, συμφωνήσαμε να πάμε τη νύχτα και να σπάσουμε τα βέλη ο καθένας του δικού του στρατοπέδου. [...]
