Κάθε βράδυ ο μικρός αρκούδος καθόταν μπροστά στη φωλιά του μέχρι αργά και κοίταζε το φεγγάρι, που έκανε τις βόλτες του στον ουρανό. Το φεγγάρι ήταν στ’ αλήθεια ο καλύτερός του φίλος. Κι ένα βράδυ του ήρθε του μικρού αρκούδου μια ιδέα!
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
