Πολλά και σημαντικά έχουν λεχθεί για τη σημασία που απέδιδαν οι αρχαίοι Έλληνες στη μουσική. Εξαίρετες σύγχρονες μελέτες έχουν μεταφρασθεί στη γλώσσα μας, που δίνουν την ευκαιρία να προσεγγίσουμε τη μουσική της αρχαίας Ελλάδας και να αισθανθούμε το μεγαλείο της. Διαθέτουμε όμως λιγότερες πληροφορίες για τη θεωρία αυτής της μουσικής, αφού ελάχιστα έχουν γίνει γνωστά για την πλουσιότατη αυτή γραμματεία, που αφορά στην αρμονική (περισσότερο) και στη ρυθμική (λιγότερο) επιστήμη. Υπάρχουν τέσσερα είδη πηγών, από τα οποία μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες για την αρχαία ελληνική μουσική: η αρχαία ελληνική γραμματεία της αρχαίας ελληνικής μουσικής, οι εικαστικές τέχνες (αγγειογραφία και γλυπτική), τα αρχαιολογικά ευρήματα τμημάτων ή και ολόκληρων μουσικών οργάνων, που βοηθούν στην ανακατασκευή τους, τα καταγεγραμμένα σε παπύρους ή άλλο υλικό, μουσικά αποσπάσματα. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]