Με την περιγραφή του τάφου του Γιάννη Αγιάννη στο κοιμητήριο Περ-Λασέζ κλείνει ο Βίκτωρ Ουγκώ το διάσημο μυθιστόρημά του Οι Άθλιοι. Εκατόν πενήντα χρόνια μετά, επανέρχονται οι θρυλικοί ήρωες. Η Τιτίκα είναι δεκαοκτώ χρόνων και γνωρίζει πολύ λίγα πράγματα για τη ζωή. Ο σύζυγός της, βαρόνος Μάριος Πονμερσί, είναι είκοσι τριών χρόνων. Είναι νέοι, πλούσιοι και ωραίοι. Αλλά ο Τεναρντιέ, ο διεστραμμένος δήμιος, που όλοι νομίζουν ότι βρίσκεται στην Αμερική, κινείται κρυφά στη σκιά. Και ο Ιαβέρης, ο τρομερός αστυνομικός επιθεωρητής, πνίγηκε στ` αλήθεια στα νερά του Σηκουάνα; Βρισκόμαστε στο Σεπτέμβριο του 1833, όταν, δυο μήνες μετά το θάνατο του Γιάννη Αγιάννη, αρχίζει μια τρομακτική ιστορία, μια από αυτές τις ιστορίες, που η ανθρώπινη λογική αδυνατεί να συλλάβει και να προβλέψει τη ροή της. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]