Εδώ δεν έσβησαν ποτέ οι πυρκαγιές δεν στέγνωσαν τα δάκρυα, οι πλημμύρες. Νοτιάς δε φύσηξε. . . Εδώ στη Κοκκινιά δε σκύβει το κεφάλι ο ύπνος δε μεταναστεύει η πίκρα δεν ξενιτεύεται ο καϋμός. Ο πόλεμος. . . δεν τελειώνει. Αν αφήσεις το χαράκωμα θα χαθείς. Εδώ δεν διαλέγεις δεν πεθαίνεις, ζεις.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]