Η ομορφιά
της ψυχής σου, πορφυρό
τριαντάφυλλο.
Η νύφη γέρνει.
Πάει αλλού να δέσει
το σανδάλι της.
Τα κύματα χτυπούνε
σαν μια καρδιά.
Ποτέ δεν ξαποσταίνουν.
Παράξενο μα
όσο μεγαλώνουμε,
νωρίς νυχτώνει.
Η ομορφιά
της ψυχής σου, πορφυρό
τριαντάφυλλο.
Η νύφη γέρνει.
Πάει αλλού να δέσει
το σανδάλι της.
Τα κύματα χτυπούνε
σαν μια καρδιά.
Ποτέ δεν ξαποσταίνουν.
Παράξενο μα
όσο μεγαλώνουμε,
νωρίς νυχτώνει.