Ένα απολαυστικό, κάποτε πολύ αστείο βιβλίο του Ζιντ, που ξεκινά σαν μια σειρά σύντομων ιστοριών, οι οποίες φαινομενικά συνδέονται μεταξύ τους μόνο μέσω των δεσμών συγγένειας των κύριων χαρακτήρων αυτών των ιστοριών. Καθώς η αφήγηση ξετυλίγεται, ο Ζιντ διαπλέκει στενότερα τις ιστορίες. Το αποτέλεσμα είναι ένα είδος μυθιστορήματος που ο αναγνώστης δεν θα μπορούσε να προβλέψει από την αρχή.
Το έργο σηματοδοτεί τη μετάβαση στη δεύτερη φάση της μεγάλης δημιουργικής περιόδου του συγγραφέα με κέντρο τον στοχασμό γύρω από την ελευθερία και τους μηχανισμούς της σκέψης και της λήψης αποφάσεων. Έγινε πολύ γνωστό μετά τον πόλεμο και άσκησε μεγάλη επίδραση σε πολλούς συγγραφείς, αλλά δέχθηκε σφοδρές επιθέσεις για τον αντικληρικαλισμό του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]