Τα τραγούδια μου
Τραγούδια λαϊκά και άλλα, στίχοι με και χωρίς μελοποίηση
Εξαντλημένο
ISBN: 978-960-7264-41-1
2η έκδ.
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
Βιβλίο, Χαρτόδετο
18 x 28 εκ., 512 σελ.
Περιγραφή

Στα τριάντα χρόνια μέχρι σήμερα που προσπαθώ ν’ αφήσω στίγμα, κατάφερα την ηρεμία των στίχων, την επιείκεια των κειμένων και την ήσυχη απόλαυση που λέγεται ύπνος.
Σπουδαίο, -(και σπουδαιότερο δεν έχει)- να μην εκχωρείς το δικαίωμα σου στον ύπνο σε κανέναν.
Ισότιμα όπου γίνεται, πρωτότυπα όπου η έμπνευση επιτρέπει, ακούραστα πάντα.
Ως γραφιάς στα πενήντα μου, άφηνα την τροχιοδεικτική γραφίδα μου ν’ αποτυπώνει στο άσπιλο χαρτί, τις ανησυχίες. Με τον καιρό διαπίστωνα πως ακουμπούσα τον μέσο φρέσκο νου. Οι σκέψεις συντρόφευαν την ηρεμία μου, τα κείμενα την καθημερινότητά μου, οι ελπίδες ακουμπούσαν στα ράφια των βιβλιοθηκών σας.
Δεν προσπάθησα να λυντσάρω.
Δεν προσπάθησα να αρέσω.
Δεν προσπάθησα να ταμιεύσω.
Δεν προσπάθησα να επενδύσω.
Στη χύμα ζωή απαντάς πολλές φορές αποσπασματικά και νευρικά.
Μέσα στην αίθουσα αναμονής που λέγεται πατρίδα δε σε κρατάει με το ζόρι κανένας.
Ό,τι ώρα θέλεις ανοίγεις την πόρτα και φεύγεις.
Αφήνεις βέβαια τις μυρωδιές, τα βήματα, τα σκιρτήματα.
Ξεχνάς τις αγωνίες, τους αγώνες, τους όρκους, τον ήλιο και τη θάλασσα.
Φτιάχνεις στο νου σου μια όμορφη, άλλη, προορισμού πατρίδα, αναχωρείς.
Πίσω σου ας στέρξουν άλλοι.
Μπρος σου...;;;
Γεννήθηκα στα χρόνια που οι άνθρωποι, έψαχναν, που, θα συναντούσαν τη μοίρα τους.
Παιδί ανθρώπων σπουδαίων που μ’ έμαθαν να ακουμπώ την αλήθεια, να τη χειρίζομαι με τρόπο που να μην επιτρέπει το φατριασμό.
Δημοτικό Γυμνάσιο Σχολή.
Βιοπορισμός στων αριθμών τα πλούσια μεγέθη.
Γάμοι οικογένειες παιδιά διαζύγια.
Κληρονομιά μου οι ανάσες των μικρών μου απογόνων όταν προσπαθούσα να τους κοιμίσω με λίγη ποίηση, με κάποιους κλασικούς, με μη τετριμμένες λέξεις.
Ενημερώθηκα για θρησκείες, για πολιτεύματα.
Άκουσα διάβασα μελέτησα φιλοσοφίες.
Αφουγκράστηκα τη ροή του αίματος.
Στις πεποιθήσεις όλων στάθηκα στοργικά. Μάζεψα με τη μέλισσα του μυαλού μου τα συστατικά που θα έφερναν μέλι στις κηρήθρες του νου.
Άφησα τις ανησυχίες μου και γίνανε είδος γραφής.
Σ’ αυτής της Πατρίδας την αίθουσα αναμονής συνεχίζω να ζω. Και θα συνεχίσω. Κάποια βιβλία μου έχουν προηγηθεί. Κάποια θα ακολουθήσουν.
Από τη θέση αυτή καλή ανάγνωση.
Καλή ΑΝΑΜΟΝΗ.


Add: 2014-01-01 00:00:00 - Upd: 2014-01-01 00:00:00